மூன்றாம் பாடல்

(தரிசனங் கிடைத்த போது கொண்ட மனநிலை)

ஏவலை முடித்திடு மேவுருக் காணுமுன்

தாவலைப் புரிந்திடுந் தனிக்குரங் கமையவே

காவலைக் கடந்துன் காலடி பிடிக்குமென்

ஆவலை யடக்கியே யகலவோ வடவனே ?

பொழிப்புரை:
                         அடியார்களுடைய

ஏவல்களனைத்தையும் முடித்துத் தரும்

உன்னுடைய உயர்ந்த உருவத்தைக்

காணுவதற்கு மாறாக (காணக் காலங்

கொடாமையால்) தாவற்குணமுடைய சிறந்த

குரங்கைப் போல் இங்குள்ள காவலைக்

கடந்து உன் காலடிகளைப் பிடித்துக் கொள்ள

வேண்டும் என்ற என்னுடைய ஆவலை

யடக்கிக் கொண்டு அகன்று செல்லவோ

வடவேங்கடக் கடவுளே என்பதாம்.

3. Instead of having your darshan who are

fulfilling my errands, shall I move away from

your presence, quenching my desire to jump

over to you like a monkey, after crashing through

 those guards and embrace your feet?

மீண்டும் பிரார்த்திப்போம்.